Dag 14 Chronische lymfatische leukemie

Inmiddels ben ik bij de hematoloog geweest en de diagnose is gesteld op een chronische lymfatische leukemie of te wel B-CLL, stadium 0.
Ik was in eerste instantie in shock toen ik de diagnose hoorde, alhoewel ik natuurlijk al het een en ander gegoogeld had en gelezen had dat dit tot de mogelijkheden hoorde bij een verhoogd leukocytenaantal, maar ik hoopte stilletjes nog steeds dat de reden van de leukocytose een infectie was.
De hematoloog probeerde me gerust te stellen door te zeggen dat ik echt de komende 10-15 jaar geen klachten hoefde te hebben en dat als dat wel zo zou zijn, er allerlei goede geneesmiddelen beschikbaar zijn. Toen kwamen er wel de tranen, enerzijds de shock, anderzijds een soort van opluchting dat ik misschien nog 10-15 jaar te leven heb. Ik dacht meteen aan de medicijnen, ze bedoelde zeker chemotherapie, ik moet daar nog even niet aan denken.
Het is nu ongeveer een maand geleden dat ik dit hoorde en ik merk dat ik de afgelopen tijd niet aan de ziekte heb willen denken, heb af en toe wat forums bezocht maar werd er niet veel wijzer van.
Gedachten die de laatste tijd opkomen zijn, dokters vertellen je graag de meest positieve uitkomst, stel je voor dat het allemaal veel erger is en dat ik al eerder klachten krijg? Ik heb die ervaring ook toen mijn moeder ziek werd, was weliswaar een andere vorm van kanker maar toen ik de arts vroeg hoe lang ze nog had, kreeg ik als antwoord een half tot een jaar, terwijl ze er na 3 weken al niet meer was.
Verder merk ik dat ik veel moeite heb om er met mijn naasten over te praten, ik word dan zo verdrietig en slik met moeite mijn tranen in, als ik dan alleen ben laat ik ze wel vrijelijk stromen.

Ik heb gegoogeld naar de bevindingen van de Germaanse Geneeskunde, om te kijken welke emotie ten grondslag ligt aan een CLL en die luidde gebrek aan zelfwaardering, iets wat me niet vreemd in de oren klinkt en ook omdat ik dit al vaak ben tegengekomen in mijn proces met Desteni.

Binnenkort heb ik een chat met Kim Amourette (Quantum Change Kinesiology) die misschien nog meer vragen kan beantwoorden, en dan vooral naar welke punten ik kan kijken die ik kan veranderen met zelfvergeving en zelfcorrectie.

Ik heb ook nog eens nagedacht over de urinetesten die ik in het verleden heb laten verrichten en die positief waren voor kanker. Mede gezien het feit dat ik al jaren lang een verhoogd leukocytenaantal heb, zou het toch kunnen zijn dat deze test betrouwbaar is. Ik heb ze later ook niet meer laten uitvoeren omdat ik zag dat dit mijn mind in verwarring heeft gebracht en dat ik er vooral angstig van werd.

Hieronder mijn zelfvergevingen:

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan in shock te zijn als ik de diagnose CLL hoor van mijn arts, omdat er nu met zekerheid gezegd kan worden dat ik een vorm van kanker heb.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan ook een zekere opluchting te voelen als ik te horen krijgen dat ik misschien nog 10-15 jaar klachtenvrij kan zijn, terwijl ik nu bijna 65 jaar ben en dus nog 75-80 jaar kan worden.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan mezelf te manipuleren met gedachten dat mij alleen een positieve uitkomst wordt gegeven van 10-15 jaar terwijl ik misschien tot een groep behoor die eerder klachten krijg en dus niet nog 10-15 jaar te leven heb.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan het verloop van mijn moeder’s ziekte te projecteren op mij zelf door te denken dat de prognose die me is gegeven niet klopt en dat ik ook eerder klachten krijg of zal overlijden.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan bang te zijn om chemotherapie te krijgen, omdat ik mezelf heb ingebeeld dat chemotherapie niet kan helpen en dat ik alleen kan genezen door een dieet te volgen en mijn emoties te stoppen, terwijl ik veel mensen in mijn omgeving heb die hetzij door chemotherapie, hetzij door radiotherapie uiteindelijk zijn genezen.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan het punt van zelfwaardering (nog) niet te hebben gelopen en mezelf de schuld te geven dat ik ondanks ik alle tools van Desteni tot mijn beschikking heb het idee heb nog niet ver hiermee te zijn gekomen.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan niet met mijn naasten te willen praten over mijn ziekte omdat ik dan verdrietig word en mijn verdriet niet aan hun wil laten zien, terwijl ik weet dat ook dit een vorm van zelfmanipulatie is en dat ik hierbij verdriet verdring.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan iedereen om me heen een positief verhaal te vertellen over mijn ziekte, dat ik de komende 10-15 jaar geen klachten hoef te krijgen en daarmee de zaak afsluit om verdere discussie uit de weg te gaan.

Als en wanneer ik negatieve gedachten heb, negatieve toekomstprojecties, dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat de mind altijd iets negatiefs tegenover iets positiefs zet en in een polarisatie gaat.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan mijn negatieve gedachten te stoppen en mezelf te kalmeren door te ademen.

Als en wanneer mijn naasten over mijn ziekte willen praten, dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat door mijn tranen/verdriet binnen te houden ik mijn emoties onderdruk en dat dit mijzelf vergiftigt. Ik ga met mijzelf de verbintenis aan vrijuit te praten over opties, te huilen en zelfeerlijk te zijn.

Als en wanneer ik me schuldig voel dat ik niet genoeg heb gedaan aan het punt van zelfwaardering, dan stop ik en adem. Ik realiseer dat ik dagelijks, eigenlijk ieder moment van de dag mijzelf kan vergeven op dit punt. Ik ga met mijzelf de verbintenis aan alerter te worden op gedachten die desastreus, veroordelend of kritisch zijn, niet alleen naar mezelf maar ook naar anderen en hierop direct zelfvergeving toe te passen en het uit te schrijven.

PS Ik trok vandaag een Osho kaart en het was Rebirth, zo wil ik mijn toekomst gaan bepalen, mijn wedergeboorte in het fysieke.

Dag 13 Een plekje in mijn borst bij echografie

Het is al een lange tijd geleden (twee jaar) dat ik geschreven heb in dit blog. De reden is dat ik het urineonderzoek niet meer heb herhaald omdat dit veel onrust gaf in mijn geest en ik niet zeker ben of dit onderzoek wel betrouwbaar is.
Wel heb ik met enige regelmaat een check-up laten doen in een polikliniek en de laatste was 6 weken geleden.
Er zijn twee bevindingen gedaan die mij ongerust hebben gemaakt en ik wil het hier hebben over het echogram dat gemaakt is van mijn borsten. Op mijn rechter borst werd een cyste gezien, zoals gezien bij een vorig onderzoek. Op mijn linker borst, wat erg pijnlijk was toen de arts het kopstuk van het echoapparaat op mijn borst zette, was een plekje gevonden dat nader onderzoek behoeft, er werd mij een punctie aanbevolen.
Toen ben ik gaan googelen en stuitte op een verhaal van iemand die een punctie had laten doen waarbij de kanker door die punctie was uitgezaaid. Dat maakte me angstig terwijl er bij mij helemaal geen diagnose is gesteld, laat staan dat er geconstateerd was dat ik met een maligniteit te doen heb.
De tweede bevinding was dat ik een te hoog aantal leukocyten had, waar ik verder op in zal gaan in mijn volgende blog.
Ik nam mezelf voor geen besluit te nemen en eerst af te wachten wat het bloedonderzoek zou aantonen. Wachtend op de uitslag kwamen er allerlei gedachten op, wat als ik borstkanker heb? Gedachten dat ik mijn borst moest amputeren, beelden van een geamputeerde borst, pijn in mijn borst, bobbels die ik plotseling over voelde, gedachten dat ze door het drukken met het echtonderzoek iets verergerd hadden. Het hield maar niet op.  Ik deed zelfvergeving maar de gedachtenstroom bleef maar doorgaan.
Uiteindelijk heb ik de punctie laten verrichten, het was zo goed als pijnloos en de radioloog stelde me direct gerust waarna ik na 2 dagen hoorde dat er niets bijzonders gevonden was.

Hierbij mijn zelfvergevingen :

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan een angst te creëren door iemands blog te lezen die vertelt over een punctie waarbij de kanker was uitgezaaid, waarin ik mijzelf identificeerde met die persoon waarbij reeds kanker was vastgesteld en hierdoor mijzelf in een ondraaglijke periode van angst, onzekerheid, fysieke pijn te plaatsen in plaats van direct het onderzoek te laten verrichten zodat ik wist waar ik aan toe was.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan de ervaring van iemand anders op mijzelf te projecteren waarin ik zoek naar een negatieve ervaring die iemand heeft gehad in plaats van me te focussen op mijn eigen realiteit en te doen wat nodig is voor de situatie.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan te denken dat ik borstkanker heb waarbij ik bang ben dat door een punctie de kanker wordt uitgezaaid.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan me voor te stellen dat mijn borst geamputeerd is en dat ik overal uitzaaiingen heb.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan mijn borst te onderzoeken en hierbij allerlei nieuwe bobbels te ontdekken.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan mezelf af te vragen hoe ik straks mijn borstkanker ga laten behandelen terwijl dit niet eens geconstateerd is.

Ik vergeef mijzelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan mezelf helemaal gek te maken door niet precies te weten wat er aan de hand is en mijn lichaam te beschadigen door mijn gedachten, projecties en ideeën.

Als en wanneer ik het advies krijg aanvullend onderzoek te laten doen, dan stop ik en adem. Ik realiseer me door deze ervaring dat ik mezelf geen uitstel meer zal veroorloven omdat de periode van onzekerheid en angst mijn geest op hol heeft laten slaan.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan geen onderzoek meer uit te stellen wat duidelijkheid zal verkrijgen over mijn lichamelijk welzijn.

dag 12 Nieuwe ontwikkelingen

Een paar maanden geleden werd mij gewezen op een video van dr.Ryke Geerd Hamer, die ontdekte dat niet alleen kanker, maar alle andere ziekten, getriggerd worden door onverwachte shocks en trauma’s, die het lichaam even volledig over toeren doen raken. Hij kwam hierachter omdat hij zelf na de dood van zijn zoon kanker ontwikkelde en zette hierna zijn onderzoek voort. Er is veel informatie te vinden op het internet hierover zoals bijv. deze video:  https://www.youtube.com/watch?v=EJDpQgFALiE. De therapie die hij ontwikkelde heet de New German Medicine (NGM).

Dit resoneerde direct bij mij, vooal omdat het Desteni I Process wat ik doorloop erop gericht is specifiek de emoties, gevoelens en gedachten te onderzoeken, te beschrijven en hierop zelfvergeving en zelfcorrectie toe te passen en dus ook op de shocks en trauma’s, waarbij je uiteindelijk ook in de diepere lagen van de geest terechtkomt. Nu wordt er een methode beschreven in de NGM om via een CT-scan informatie te krijgen over de oorzaak van de kanker.

Omdat er bij mij geen aanwijzingen zijn van het bestaan van kanker, er geen fysieke uitingen zijn, ook niet op röntgenologisch -/echografisch – of laboratoriumonderzoek ben ik aan het uitzoeken of er andere methodes zijn om achter de aard van de kanker te komen.

Wat me verder ook duidelijk is gevonden is dat het feit dat je te horen krijgt dat er kanker is ontdekt in je lichaam (zoals in mijn geval door de test) dit genoeg is om allerlei alarmbellen te laten rinkelen en een shock te veroorzaken in je lichaam. een doodsangst te ontwikkelen die al voldoende kan zijn om de kanker ruimte te geven zich uit te breiden/te groeien. Ik heb zelf de shock ervaren toen ik de positieve test ontving.

Verder las ik dat tijdens het leven bij iedere persoon ongeveer 6 tot 10 keer kankercellen ontstaan in het lichaam. Wanneer het immuunsysteem sterk en gezond is zullen de kankercellen worden vernietigd vér voordat ze zich kunnen vermenigvuldigen tot tumoren. http://www.gewoon-nieuws.nl/2014/05/kanker-genezen-zonder-chemotherapie/

Dus voorlopig zet ik mijn zoektocht voort, ondertussen gebruik ik de tools van Desteni, zet mijn dieet voort (in een wat mildere vorm), support mijn lichaam met de aanvullende vitamines en mineralen en raadpleeg Kinesiologie als er lichamelijke veranderingen optreden zodat ik kan zien welke patronen zich gemanifesteerd hebben in mijn lichaam waarop ik zelfvergeving kan toepassen.

 

 

 

dag 11 De titer is omhoog gegaan

Vandaag kreeg ik bericht van mijn 3e urinetest. Gisteren kreeg ik een aankondiging per mail dat mijn test in onderzoek was, dus kon ik de uitslag vandaag verwachten. Mijn titer is weer naar de oude waarde van 52.2. Dit was de uitslag die ik in augustus vorig jaar kreeg en in december was hij gezakt naar 51.4.

Ik moet eerlijk bekennen het minder nauw te hebben genomen met mijn dieet de laatste tijd. Een hapje hier en een hapje daar en vooral bij bezoek aan anderen hield ik me minder strikt aan mijn dieet. Ook het feit dat iedereen riep dat ik er zo goed uitzag zorgde dat ik in een euforie belandde van zie je wel, het gaat heel goed met me.

Verder heb ik tot nu toe steeds twijfel gehad over de pancreas enzymen. Ik heb niet Dr. Kelley’s enzymen gebruikt omdat ze in eerste instantie niet verscheept konden worden naar Europa en de tweede oorzaak was de prijs. Ik heb gekozen voor een goedkopere versie die ik in Mexico bestelde waarvan ik nog steeds niet zeker weet of deze ook van mindere kwaliteit is. Ook is me niet duidelijk hoeveel pancreas enzymen ik zou moeten innemen. Vandaag heb ik per skype advies gevraagd aan de verkoper van dr. Kelley’s enzymen.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben mijn dieet minder precies te nemen dan in het begin.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben te denken hier een hapje daar een drankje zal geen invloed hebben op mijn gezondheid.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben steeds meer voeding toe te laten in mijn dieet die eigenlijk niet toegestaan zijn.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben te laten leiden door de positieve reacties van anderen die me vertelden dat ik er goed uit zag.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben in een euforie te belanden doordat veel mensen me complimenteerden met mijn uiterlijk en te denken dat het allemaal wel losloopt met mijn gezondheid.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben het belangrijk te vinden wat anderen over mijn uiterlijk zeggen in plaats van lichaam te ondersteunen met gezonde voeding.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben bij bezoek aan anderen ‘mee’ te willen doen met de anderen en geen uitzonderingspositie te willen innemen.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben geen uitzonderingspositie te willen innemen omdat ik net als anderen gezond wil zijn en niet wil tonen dat ik gezondheidsproblemen in de vorm van kanker heb.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben het moeilijk te vinden uit te leggen aan anderen dat ik alleen door middel van een urinetest gediagnosticeerd ben met kanker en dat dit niet onderbouwd is door specialistisch onderzoek.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben bang te zijn voor gek te worden uitgemaakt omdat ik vertrouwen heb in de Navarrotest.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben te luisteren naar wat mijn geest mij vertelt in plaats van mijn lichaam te luisteren en me strikt aan mijn dieet te houden.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben me te schamen dat ik me niet goed genoeg aan mijn dieet heb gehouden.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben verdrietig te zijn dat ik anderen niet het goede nieuws kan vertellen dat mijn titer weer gezakt is.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben te hopen dat mijn titer weer gedaald is in plaats van alle fysieke maatregelen te nemen om dit in werkelijkheid te laten gebeuren.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben mezelf te verwijten me niet strikt aan mijn dieet te hebben gehouden.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben spijt te hebben me niet precies en volledig me aan mijn dieet te hebben gehouden.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaante hebben verdrietig en teleurgesteld te zijn in mezelf dat ik niet sterk genoeg ben om me strikt aan mijn dieet te houden.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben bang te zijn dat mijn  titer niet meer omlaag gaat ondanks inspanningen om weer gezond te worden.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben te denken het nu helemaal verpest te hebben met mijn dieet.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben te denken dat ik mijn proces verwaarloost heb door niet al mijn gedachten, emoties en gevoelens uit te schrijven, te vergeven en te corrigeren en dat dit de reden is dat mijn titer weer omhoog is gegaan.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben twijfel te hebben of ik de juiste enzymen gebruik.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben onvoldoende onderzoek te hebben gedaan naar de werking van pancreas enzymen.

Ik vergeef mijzelf aanvaard en toegestaan te hebben slordig te zijn omgesprongen met de adviezen die genoemd zijn in het Kelley protocol.

Ik vergeef mijzelf niet aanvaard en toegestaan te hebben te zien / begrijpen / realiseren hoe belangrijk het is het protocol te herlezen om te kijken of er onduidelijkheid is ingeslopen.

Ik realiseer me dat ik vanaf vandaag een les heb geleerd, namelijk me strikt aan het protocol te houden, het protocol te herlezen en te herlezen en me meer te verdiepen in het gebruik van de pancreas enzymen omdat dit een belangrijk onderdeel is van het protocol.

Als en wanneer ik zie dat ik af wil wijken van mijn dieet/protocol dan stop ik en adem. Ik realiseer me de gevolgen van het afwijken van het dieet, namelijk dat mijn titer gestegen is hetgeen betekent dat er meer tumorgroei actief is in mijn lichaam.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan bij neiging tot het eten/drinken van andere zaken die niet in het protocol staan diep adem te halen, een glas water of een kop thee te drinken en zelfvergeving toe te passen voor hetgeen ik wens te eten/drinken.

Ik realiseer me hoe belangrijk het is regelmatig mijn gedachten, gevoelens en emoties te onderzoeken, uit te schrijven, te vergeven en correctie toe te passen.

Als en wanneer ik zie dat ik verzuim te bloggen, terwijl er een noodzaak is dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat mijn emotionele toestand even belangrijk en misschien nog wel belangrijker is dan mijn lichamelijk toestand.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan het bloggen niet uit te stellen en meer te bloggen zodat de gevoelens/emoties/gedachtes niet mijn lichaam vergiftigen.

dag 10 Een overzicht van de laatste maanden

De laatste maanden ben ik vooral bezig geweest met een mind construct over kanker.

Ik heb al mijn ervaringen en herinneringen, overtuigingen, ideeën, opvattingen etc. opgeschreven die met kanker te maken hebben en op alle emoties/karakters zelfvergeving en zelfcorrecties toegepast om zo een en gelijk te staan met het woord kanker.

Zo zag ik dat er op jonge leeftijd al een taboe was ontstaan rondom het woord kanker omdat toen het woord kanker niet werd genoemd maar het woord K gefluisterd werd.
Mijn opa, moeder, vader, broer zijn allen aan kanker overleden, ook nog enige tantes van mijn vader’s zijde wat de nodige emotionele reacties heeft gegeven die ik jarenlang met me heb meegedragen. Vooral verdriet, angst, boosheid en onderdrukking hiervan.

Ik had negatieve associaties met mijn sterrenbeeld Kreeft/Cancer en liep lang met het idee/overtuiging rond dat de kanker die mijn moeder kreeg veroorzaakt was doordat ze uitgescholden was met het woord kanker, waarin ik niet zag dat men zelf verantwoordelijk is voor de emoties die we ervaren, onderdrukken en opbergen in ons lichaam/systeem.
Ook had ik angst voor kanker ontwikkeld toen ik werkte in een ziekenhuis waar ik steeds geconfronteerd werd met leukemie patienten. Ik zag in het mindconstruct dat ik gedachten/emoties had geprojecteerd en had onderdrukt als: als mijn familie dat maar niet krijgt, ik kan het niet aanzien als ik patiënten zie met een kaal hoofd en een infuus.
Er was een groot, blind vertrouwen in de medische wetenschap en dokters waar ik mee te maken had, wat me ook belette om ‘out of the box’ te kijken.
Bij groot verdriet stap ik in een slachtofferrol en manipuleer hiermee vooral mijzelf, waarin ik ook zag hoe ik de ene mens boven de ander verkies en hieraan een toekomstperspectief had verbonden. Daarbij kwamen ook schuldgevoelens op die ik had naar overleden familieleden, heb ik wel genoeg gedaan?

Wat ook interessant was dat ik erachter kwam waarom ik bepaalde mensen zo enorm mis(te) die waren overleden, zij hadden een aspect wat ik miste in mijzelf en dit voelde aan als een gemis.
Een andere realisatie die ik had als ik bijvoorbeeld met een stervend persoon was dat ik het jammer vond dat we niet tot een diepte/intimiteit konden komen, het gesprek bleef aan de oppervlakte. In het mind construct kwam naar voren dat ik niet intiem kan zijn met een ander als ik niet eerst intiem kan zijn met mijzelf en dat dit weer voortkomt uit het feit dat ik niet in zelfeerlijkheid communiceer/leef.

Als laatst kwam naar voren dat ik mijzelf manipuleer door te denken dat ik dezelfde ziekte als mijn moeder krijg omdat ik denk het meest op haar te lijken.

Het was naar mijn mening een constructieve opdracht waarbij ik veel over mezelf te weten ben gekomen en ik hierin veel emoties heb kunnen vergeven en corrigeren.

——/——

In december 2015 heb ik de urinetest herhaald en die liet een daling zien van 52.6 naar 51.4 U, het is goed nieuws maar de uitslag is nog steeds positief.

Vandaag wilde ik de derde test prepareren maar ik zag dat er geen sediment in mijn urine aanwezig was, wat misschien komt omdat ik al ‘s nachts naar de wc was geweest. Een dezer dagen zal ik de test herhalen en opsturen.

——/——

De biologische tandarts heb ik niet bezocht, de combinatie consulten en vliegreizen maakten het financieel en fysiek onmogelijk om dit traject te lopen, dus ben ik naar een tandarts geweest in de omgeving die enkele gaatjes heeft gevuld (niet met amalgaam) en mijn gebit heeft schoongemaakt. Van het tandvleesprobleem heb ik geen last meer gehad.

introduction-psychological-physical-disorders (free)

dag 9 Wat ik over het hoofd heb gezien / heb onderdrukt

Onlangs was ik in gesprek met iemand die mij confronteerde met mijn boosheid. Ik probeerde eerste te ontkennen dat ik boos was maar omdat mij steeds dezelfde vraag werd gesteld, wat er aan de hand is, vertelde ik dat ik me zorgen maakte om mijn gebit. Op dat moment kwamen de tranen, tranen van opluchting dat ik dit punt kon openen en verder onderzoeken en werd ik geconfronteerd met angst, angst dat ik te laat ben, angst dat ik mijn gebit heb laten versloffen wat me nu noodlottig zou kunnen worden.
Ik heb de laatste jaren last van mijn gebit, in de zin dat mijn tandvlees ontstoken is, in min of meerdere mate. Ik spoel regelmatig met soda bicarbonaat / kokosolie en soms lijkt het beter te gaan en soms weer minder. Ook heb ik een plekje tussen mijn kiezen, waar lang geleden een kroon is geplaatst wat altijd een nogal zeurderig gevoel geeft als ik poets of flos. Ik heb laatst een tandarts bezocht die tandsteen heeft weggehaald maar het tandvlees lijkt er niet op vooruit te zijn gegaan. Nu heb ik ooit in mijn zoektocht eens gelezen dat een slecht gebit/tandvlees een bron kan zijn voor kanker, omdat er op die manier bacterieen binnen komen. En dat deel van mijn lichaam is niet onderzocht tijdens de screening.
Nu heb ik contact gezocht met een andere (holistische) tandarts (waar ik meer vertrouwen in stel) en mijn probleem voorgelegd, ik wacht nu op antwoord.

Ik zal zelfvergevingen schrijven voor het onderdrukken van mijn emoties.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben boosheid te vertonen aan anderen zonder me te realiseren waarom ik zo’n boos gedrag vertoon.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te ontkennen aan de ander dat ik boos ben waarmee ik nog even in mijn boosheid wil blijven hangen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben in mijn boosheid te willen blijven hangen omdat ik niet met de ander wil delen dat ik boos ben en niet wil onderzoeken wat er onder die boosheid zit.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te willen onderzoeken wat er onder de boosheid verborgen is want dan word ik geconfronteerd met het onderdrukken van mijn emoties/angsten.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien/begrijpen/realiseren dat ik de informatie over mijn gebit ken en weet en dat ik deze onderdruk.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te willen nadenken over de toestand van mijn gebit/tandvlees omdat de enige optie is dat ik naar een andere tandarts zal moeten gaan en dat dit veel geld gaat kosten.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben mijn gebit niet goed te verzorgen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben bang te zijn dat het nu te laat is voor me, dat het achterstallige onderhoud me noodlottig zal worden.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn dieet voor niets lijkt te zijn, omdat ik mijn gebit heb verslonst.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken ik geef al zoveel geld uit voor mijn welbevinden dat het gebit het maar moet afweten.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben het moeilijk te vinden dat ik zoveel geld moet uitgeven aan mijzelf.

Ik realiseer me dat ik geen geld wil en kan uitgeven aan mijzelf/mijn gezondheid.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben me schuldig te voelen als ik geeld aan mijzelf uitgeef.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat de gezondheid van een ander belangrijker is dan die van mijzelf.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat mijn leven minder waard is als dat van een ander.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat zoveel mogelijk geld aan mijn kinderen/echtgenoot besteed moet worden als dat nodig is maar niet aan mij.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien/begrijpen/realiseren dat al het leven geld kost, dat we nu eenmaal dit systeem van geld = leven hebben gecreëerd en dat we dit als mensheid ook kunnen veranderen.

Als en wanneer ik zie dat ik plotseling een boosheid vertoon die niet direct te verklaren is dan stop ik en adem,  ik realiseer me dat ik mijn emoties/angsten onderdruk en dat ik bank ben deze te onderzoeken en te vergeven.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan te kijken onder mijn boosheid wat daar verscholen zit en open dit punt door erover te schrijven.

Als en wanneer ik zie dat ik angst/weerstand heb geld voor mijzelf uit te geven dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat mijn leven evenveel waard is als dat van een ander, we zijn allen een en gelijk.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan mijzelf te gunnen geld uit te geven voor mijn gezondheid en welbevinden zonder hier schuldgevoelens over te hebben.

gratis on-line cursus

http://lite.desteniiprocess.com

dag 8 Het geloof in en overtuigd zijn van de aanpak van een goeroe

Een paar dagen geleden zag ik een staaltje van mijn gelovige aard. Iemand stuurde een mail rond met informatie over een genezer. De genezer beweerde alle ziekten te kunnen genezen dmv van dieet. Ik besloot het bijgesloten filmpje te bekijken want ik hoopte op nieuwe inzichten.
Nu ben ik een poosje geleden een dieet begonnen wat beproefd is door vele mensen die ziek waren en zijn genezen en wat dus zijn effectiviteit heeft bewezen.
Bij het kijken van de video raakte ik enorm enthousiast, de genezer beweerde dat als we geen hybride groente en fruitsoorten eten en gebruik maken van zijn supplementen we binnen een bepaalde tijd weer gezond zijn. Ik besloot de persoon te googelen en bij het lezen van zijn website met de daarbij horende recepten werd ik nog enthousiaster. Bij dit dieet zou ik veel meer mogen eten dan nu en de supplementen die gebruikt werden waren ook veel minder in aantal dan die ik nu gebruik, ik dacht jeetje, kassa, dat is veel goedkoper ook. Ik luisterde naar een testimonium van een ex-patiente die vol lof sprak over de genezing.
Ik geloofde alles wat ik las en hoorde.
Later zag ik allerlei negatieve berichtgevingenwaarbij getuigen vertelden heel veel geld kwijtgeraakt te zijn aan de zogenaamde dokter zonder genezen te zijn. Mijn positiviteit sloeg om in negativiteit en uiteindelijk was mijn conclusie dat we met een charlatan te maken hadden.
Mijn gelovige aard werd getriggerd omdat ik ten eerste geinteresseerd ben in dieten en ik het idee heb dat ik het een en ander weet van voeding, ik wil ook graag anderen overtuigen van het feit dat ik meer over voeding weet dan zij. Ik wil in de schijnwerpers staan met een nieuwtje dat misschien heel controversieel is en dat de aandacht op mij vestigt.

De laatste tijd bekruipt me het idee dat ik graag wat meer koolhydraten zou willen toevoegen aan mijn dieet omdat wat ik nu eet, voornamelijk groente/fruit/vis/eieren me verveelt.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben op zoek te gaan naar een dieet dat me meer ruimte geeft zoals bijvoorbeeld het toevoegen van wat koolhydraten omdat het dieet wat ik nu volg me verveelt.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben een neiging te hebben om af te wijken van mijn dieet omdat het me verveelt en omdat het nu kouder wordt en ik denk meer behoefte te hebben aan wat zwaarder voedsel.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik zo van lekker eten houdt waarin ik bang ben dat ik dit dieet moeilijk kan volhouden.

Ik realiseer me dat mijn mind verveeld is van het dieet dat ik volg en dat mijn mind vindt dat ik van lekker eten houd.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben een mind programma te hebben gekopieerd van mijn vader die erg van eten hield en altijd dronk en at wat hij lekker vond en nooit rekening hield met zijn gezondheid.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben om mijn programmering te volgen als het gaat om eten.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik verveeld ben bij het dieet dat ik volg en dat ik denk dat ik van lekker eten houd, waarin ik mijn mind volg en niet wil doen wat het beste is voor mijn lichaam.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien/begrijpen/realiseren dat ik mijn hele leven me vaak door mijn mind liet lijden door te eten waar ik in zin in had in plaats van in verbinding te zijn met mijn lichaam en mijn lichaam gezond voedsel te geven.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben bang te zijn om een uitspatting/uitzondering mag maken, omdat ik bang ben dat dan het hek van de dam is.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben bang te zijn dat ik volkomen los ga in uitzonderingen en niet meer effectief mijn dieet kan volgen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te verlangen naar voedsel wat niet op mijn dieetlijstje staat.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben me verongelijkt te voelen als ik anderen zie eten in een restaurant of een zelf bereide maaltijd waaraan ik ook wil deelnemen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben jaloers te zijn op mensen die alles kunnen eten en drinken zonder dat ze gezondheidsproblemen krijgen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben jaloers te zijn op mensen die lekker uit eten kunnen gaan in een restaurant, of een kopje koffie kunnen drinken op een terrasje, of uitgenodigd worden voor een maaltijd die ik niet kan nuttigen omdat mijn genetische erfelijkheid dit niet toelaat.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik meer weet van voeding dan de gemiddelde mens en hierin wil ik graag mijn kennis delen met anderen om zo aandacht te krijgen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben aandacht te proberen te krijgen van anderen waarin ik kan delen dat ik meer weet over een nieuw dieet/geneeswijze.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben bij het zien van een video over een genezingswijze te geloven dat wat verteld wordt de waarheid is.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben de genezer te googelen om te zien of er nog meer bekend is over de man waarbij mijn aandacht is gericht op positieve berichten.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben op zoek te gaan naar positieve berichten over de genezer zodat ik mezelf kan bewijzen dat wat ik geloof ook waar is.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien/begrijpen/realiseren dat ik wil geloven wat ik zie omdat wat ik heb gezien mij heel goed uitkomt, in de zin dat ik met dit dieet meer mag nuttigen en ik minder geld kwijt ben aan supplementen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben de genezer te willen geloven omdat ik graag mijn ego streel door te denken dat ik een nieuwe behandelingswijze heb gevonden.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te reageren in boosheid en teleurstelling als ik zie dat er meningen worden gegeven over de genezer die zijn behandelingswijze minder geloofwaardig maken.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben twijfels te hebben of het verstandig zou zijn op een ander dieet over te stappen wat nog niet beproefd is door een grote massa in tegenstelling tot het dieet dat ik nu volg wat al veel bekendheid heeft verworven en veel mensen een positief resultaat heeft gebracht.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben twijfels te hebben over het dieet van deze voedsel goeroe omdat zijn ‘verbod’ op bepaalde vruchten hun geneeskracht hebben bewezen bij bepaalde ziekten.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben twijfels te hebben om op een ander dieet over te gaan alleen maar omdat ik dan meer etenswaren kan en mag nuttigen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben opgelucht te zijn als ik ontdek met een charlatan te maken te hebben zodat ik geen keuze hoef te maken tussen de ene en de andere behandelingswijze en gewoon door kan gaan met het door mij gekozen regime.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben zomaar iets te geloven zonder eerst grondig onderzoek te doen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben me steeds te laten leiden door nieuwe informatie, dan enthousiast raak en niet in de gaten te hebben dat ik weer een geloof/zienswijze tot me heb genomen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben in een polariteit te bestaan van positieve energie als enthousiasme en negatieve energie waarbij ik denk dat ik belazerd word door een of andere charlatan waardoor ik het mogelijk maak om altijd iemand anders de schuld te geven als er iets niet goed is of gaat.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben mij in mijn leven vele malen heb laten leiden door een of ander geloof.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben het makkelijk te vinden om ergens in te geloven zodat ik verder geen onderzoek hoef te doen en geen zelfverantwoordelijkheid hoef te nemen.

Ik realiseer me dat de lijn vaak heel dun is tussen het werkelijk weten en geloven.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien wanneer iets werkelijk is of dat het een geloof is.

Als ik zie dat ik ergens enthousiast voor word dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat ik te maken kan hebben met een geloofssysteem. Ik ga met mijzelf de verbintenis aan te onderzoeken of ik met een geloofssysteem te maken heb en zal dit zonodig corrigeren. Hoe onderzoek je dit?

Als ik zie dat ik ergens in geloof, dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat ik nog in vele zaken geloof en dat onderzoek noodzakelijk is om mijn geloof te veranderen in realiteit. Ik ga met mijzelf de verbintenis aan iedere vorm van geloof te onderzoeken en te toetsen aan de werkelijkheid.

Als ik zie dat ik verveeld ben van mijn huidige dieet, dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat het mijn mind is die steeds op zoek is naar bepaalde hapjes en veranderingen. Ik ga met mijzelf de verbintenis aan mijzelf te ondersteunen door mijn adem en in plaats van in gedachten te verzeilen van hoe lekker een bepaald gerecht is, een glas water te drinken of een kopje thee te nemen.

dag 7 Herdefiniëring van het woord kanker

Het woord kanker heeft voor mij een negatieve betekenis door de ervaringen die ik heb gehad, ik associeer kanker alleen maar met negatieve uitkomsten. Door het woord te herdefiniëren geef ik er een nieuwe betekenis aan,

Het woord kanker
Engels cancer, ook kreeft
Kroatisch rak, ook krab/kreeft
K-fluisteren
kanker
cancer
rak
kreeft (mijn sterrenbeeld)
dood
lijden
verdriet
ongeneeslijk
geneeslijk
scheldwoord
ziekenhuis
operatie
chemo en bestraling
moeder vader broer
haaruitval
hoofddoek
slecht nieuws
kaal
dokters
zusters
the truth about cancer, natuurlijke genezing
morfine
turks fruit
wegteren
euthanasie
hond
afscheid
geen afscheid nemen
opgezwollen buik
geld
supplementen
dieet
begrafenis
big pharma

Philippa e.a. (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands

kanker zn. ‘kwaadaardige ziekte’

Mnl. kanker ‘woekergezwel of de aandoening die dit veroorzaakt’ [1240; Bern.].

Ontleend aan Latijn cancer ‘kanker, kankergezwel’, een woord dat de Romeinse geneeskundige Celsus (28 v. Chr.-25 na Chr.) gebruikte ter vertaling van Grieks karkínos ‘kankergezwel’ (bij Hippocrates). Beide woorden hadden eerder al de betekenis ‘krab’. Hippocrates bestudeerde en beschreef diverse vormen van kanker: aan borst, baarmoeder, maag en huid; zijn naamgeving voor deze ziekten baseerde hij op de vorm van de door hem geobserveerde gezwellen, een hard centrum met enkele uitlopers, die hij vergeleek met de vorm van een krab.

Ook al vroeg ontleend: ohd. cancur, chanchur (maar nhd. Krebs ‘krab; kanker’); oe. cancer, cancor (ne. door herontlening cancer ‘kanker’, canker ‘kanker (bij dieren en planten)’).

Grieks karkínos en Latijn cancer zijn wrsch. ook formeel met elkaar verwant (de n in het Latijnse woord is dan secundair) en verder misschien met Grieks kárkaros ‘hard’ en nog minder zeker met Sanskrit karkara- ‘hard’, karkaṭa- ‘crab’.

De Middelnederlandse spellingen van dit woord wijzen consequent op een uitspraak met tweemaal /k/ en onderscheiden zich daarmee van het Middelnederlandse woord cancer, waarmee de derde betekenis van Latijn cancer, ‘het sterrenbeeld Kreeft’ wordt weergegeven.

De aandoeningen die in historische teksten met dit woord werden aangeduid, vallen niet altijd onder wat men thans kanker noemt. Die term is nu een verzamelnaam voor verschillende ziekten met als belangrijkste gemeenschappelijke kenmerk een ongeremde, levensbedreigende celdeling.

dr. Kelley:

At least 86% of all cancer conditions could be adequately treated and/or prevented by diet and pancreatic enzymes.

Cancer is a symptom of inadequate and deficient protein metabolism. The real problem is protein metabolism, not cancer. Cancer is only a symptom telling those who would listen that their protein metabolism is in very serious trouble. Surgery, radiation and chemotherapy only treat the symptoms of cancer.

klank

kanker

kan keer→ kan keren→ het kan keren–>het tij keren→ het is omkeerbaar

kan keur -> ik kan gekeurd worden, ik kan getest worden, ik kan weten hoe het ervoor staat

kan ik er – >kan ik het het -> ik kan het

cancer

I can sir

can she? she can

rak

rakker, ondeugd,

raak, het raakt mij, het raakt mij aan, het kan ook weer loslaten

 

Hoe wil ik het gaan leven

Ik wil het woord kanker gaan leven door te kiezen voor leven in gezondheid.

Ik ga verder met het Kelley dieet en mocht er meer bekendheid zijn over de plaats waar de kanker is ontstaan en een ander dieet blijkt effectiever te zijn dan zal ik mijn dieet aanpassen. Ik zal voor mijzelf zoveel mogelijk informatie inwinnen en ik zal schrijven over de mogelijkheden om weer een gezond lichaam te krijgen. Andermans adviezen kan ik overwegen maar ik zal steeds opnieuw bekijken of ze voor mij toepasbaar zijn.

Ik kan ieder die meer verstand heeft van kanker vragen om advies en dit toetsen aan mijzelf.
Ik zal zelfvergeving en zelfcorrectie toepassen op angst en verdriet en op die manier mijzelf aansturen om mijn eigen richting te bepalen.

Ook als ik het idee heb verkeerde beslissingen gemaakt te hebben zal ik vergeving toepassen. Ik zie dat geld nog een groot issue is en dat er angst is om geld voor kanker uit te geven wat achteraf misschien zinloos lijkt.  
Ik zal deze weg stap voor stap nemen en me realiseren dat ik bij iedere stap opnieuw richting zal moeten geven aan mijzelf. Ik zie duidelijk in dat ik me liever afhankelijk opstel van anderen en dat ik op die manier mezelf verzwak.

Herdefiniëring

Kanker is een ziekte die ontstaat wanneer het celdelingsproces is ontregeld in het lichaam van een levend wezen. De ontregeling kan plaatsvinden als de druk/stress te groot wordt op het fysieke lichaam door een opeenstapeling van schadelijke elementen, te weten emoties, gevoelens en voedsel waarin het lijf in grote onbalans raakt en eraan bezwijkt of door behandeling weer in balans raakt.

 

dag 6 On/off cyclus enzymen, B17 / Amygdalin

Voor het detoxificatieproces neem ik dagelijks enzymen en vitamine B17 (Amygdalin), verder krijg ik tweemaal per week een injectie met vitamine B17 gedurende 5 weken.

In het proces, kan geaccumuleerde afval afgegeven door tumoren geleidelijk aan  het lichaam overbelasten wat schadelijk is. Hoe eerder afvalstoffen worden verwijderd, hoe sneller het lichaam kan beginnen met het herstellen en de wederopbouw van zichzelf.

Dr. Kelley adviseert niet langer dan 25 dagen te gaan op het regime. Ik merkte na 10 dagen misselijkheid en obstipatie en stopte met de enzymen zoals genoemd in het protocol. Wat ik me niet realiseerde is dat ik ook de vitamine B17 dien te stoppen. Zo kreeg ik twee weken geleden een uitslag over mijn lichaam die ik niet direct linkte aan detoxificatie. Ik dacht aan een bacteriele infectie. De verpleegkundige die mij de injecties geeft, heeft toen ik de uitslag op mijn lichaam had, besloten om me geen injectie te geven. Dat blijkt nu een wijze beslissing te zijn.

Tijdens het lezen van de blog van een verpleegkundige waarvan de moeder dankzij het dr. Kelley dieet 27 jaar in gezondheid leefde na de diagnose borstkanker stadium IV,  kwam ik pas tot de ontdekking dat ik de vitamine B17 ook had moeten stoppen.

Eergisteren voelde ik me grieperig, rillerig en misselijk, ik heb twee dagen in bed gelegen. Ik besefte dat ik toch iets te lang ben doorgegaan met de enzymen/B17.

Ik zie nu de noodzaak om bij  de eerste milde symptomen te stoppen met de enzymen/ B17 en dus niet wachten tot ik echt giftig ben alvorens te stoppen met de enzymen / B17.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien/ begrijpen/ realiseren dat de uitslag/jeuk die ik had iets te maken zouden kunnen hebben met het ontgiftingsproces dat ik nu onderga.

Ik vergeef mijzelf toegstaan en aanvaard te hebben mijzelf te veroordelen dat ik geen moment heb gedacht dat de uitslag/jeuk te maken had met het ontgiftingsproces.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken/geloven dat ik me zo weinig gewaar ben van wat er in mijn lichaam gebeurt omdat ik de uitslag niet kon thuisbrengen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ondanks ik vele uren het protocol heb gelezen niet heb begrepen hoe belangrijk het is te stoppen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben verdrietig te zijn dat ik zo onachtzaam ben geweest.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik een bacteriele infectie heb waarbij ik vasthoud aan dit idee.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben ondanks mijn misselijkheid niet te stoppen met de enzymen / vitamine B17.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken: ik kan nog wel even doorgaan, zo erg is het allemaal niet.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben een patroon te hebben van stel je niet zo aan, het is niet zo erg, je kunt nog wel even doorgaan.

Ik realiseer me dat ik slecht naar mijn lichaam heb geluisterd.

Als ik zie dat er een symptoom is, al is het een milde vorm van misselijkheid, hoofdpijn, obstipatie, of ander ongemak dan stop ik ik de enzymen en de vitamine B12 voor 5 dagen.

Als ik zie dat er een vegissing is gemaakt in mijn interpretatie van het protocol dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat ik me niets kwalijk hoef te nemen, want dit hele proces is een leerproces waarbij ik stap voor stap leer naar mijn lichaam te luisteren.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan verder mijn weg te vervolgen in het volgen van het dieet met vitamines en supplementen, mijn lichaam te genezen en te leren van mijn fouten.

 

 

 

dag 5 Het dr. Kelley dieet

Ik volg nu ongeveer 6 weken het dr. Kelley dieet.

Dit houdt in dat ik alleen rauwe groenten en fruit (het liefst biologisch/organisch) eet in de vorm van sappen die ik klaarmaak met de slowjuicer afgewisseld met salades. Sappen hebben de voorkeur in het dieet omdat die het makkelijkst te verteren zijn voor het lichaam.

Ik eet bij het ontbijt en de lunch 10 amandelen en soms maak ik voor de lunch wat vis klaar, gekookt of gegrild.

 

Er is een waterfilter voor op de kraan gekocht maar nog niet aangesloten omdat we een extra stukje leiding nodig hebben wat nu gemaakt wordt.

Dit dieet dient aangevuld te worden met de volgende supplementen/vitamines (ik heb op aanraden van een andere patient sommige supplementen en vitamines toegevoegd):

1. Okra-Pepsin-E3
2. Hydrochloric Acid
3. CO-Q10
4. CO-Zyme A (heb ik nog niet gevonden)
5. Lijnzaadolie
6. Capsicum (cayennepeper)
7. Vitamine A
8. Vitamine C
9. Vitamine/mineralen complex
10. Omega 3/6
11. Enzymen
12. Magnesium
13. Calcium
14. Jodium
15. Foliumzuur
16. Amigdalina (vit B17)

Verder ondersteun ik mijn lichaam met  koffie-klysma’s, bij voorkeur dagelijks, maar dat lukt niet altijd.

Ik ben gewend geraakt aan het dieet, maar merk dat ik nog steeds moeite heb met het laten staan van mijn kopje koffie. Ik heb me zelfs voorgenomen dat als mijn HCG urine titer (Navarro kliniek) binnen normale grenzen is, weer ’s morgens met koffie te beginnen.

Deze week zag ik bij iemand een zak drop staan en ik kon de verleiding niet weerstaan, ik heb 3 dropjes gegeten, maar ik had gelijk spijt en dacht bij mezelf: waar was dat nou goed voor, zo lekker was het nou ook weer niet.

Verder maak ik me zorgen over de kosten die gemoeid zijn met de supplementen/vitamines maar ook dat ik niet weet welke ik moet blijven slikken en welke niet.

Een ding is zeker dat de enzymen en vitamine B17 van het grootste belang zijn om eventuele kanker cellen te vernietigen.

 

The Only Real Character on Earth is the Physical Body which is in a Zombie-Like State due to the Parasitic Mind Characters that Torture the Body INTO Submission through Emotion and Feelings. Bernard Poolman

 

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te verlangen naar koffie en dat ik daarom een toekomstperspectief heb geschetst om weer koffie te gaan drinken als mijn HCG-urinetiter (weer normaal is.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te zien/begrijpen/realiseren dat ik mezelf al van tevoren koffie heb beloofd terwijl de behoefte over een poosje misschien helemaal verdwenen is.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat mijn leven waardevoller is met het drinken van een kopje koffie.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben koffie drinken als een middel te zien om sociaal te zijn naar anderen.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben iedere keer dat ik koffie ruik of als ik mijn koffie klysma klaarmaak ernaar verlang koffie te drinken.

Als ik zie dat ik verlang naar koffie of een toekomstbeeld schets dat ik weer koffie ga drinken dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat ik koffie mijn lichaam geen goed doet door het drinken maar wel in de vorm van klysma’s.
Ik ga met mijzelf de verbintenis aan mijn gedachtes en verlangens te stoppen totdat de behoefte totaal verdwenen is.

 

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te bezwijken voor een paar dropjes, waarin ik bang ben dat dit schade brengt aan mijn lichaam.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben bang te zijn dat ik na deze keer vaker door mijn knieen ga voor een of andere lekkernij.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben spijt te hebben dat ik een paar dropjes heb gegeten.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat ik dropjes moet eten omdat ik ze gemist heb en nu de mogelijkheid niet voorbij wil laten gaan.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben mijn lichaam te vervuilen door het eten van een paar dropjes en daar zo’n negatieve energie aan te verbinden dat het me extra vervuild.

Als ik zie dat er een of andere lekkernij voorbij komt waarbij ik denk dat ik de kans moet grijpen dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat ik me op zo’n moment laat lijden door een gedachte die ik vaak gevolgd heb. Ik ga met mijzelf de verbintenis aan mijzelf richting te geven door de gedachte te stoppen dat ik de kans moet grijpen.

 

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben me zorgen te maken / bang te zijn dat ik niet genoeg geld heb om alle vitamines en supplementen te blijven kopen die ik nodig heb.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben te denken dat als ik niet de juiste vitamines en supplementen blijf slikken de kanker in mijn lichaam progressief wordt.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben niet te weten hoe lang ik bepaalde vitamines en supplementen moet blijven slikken.

Ik vergeef mijzelf toegestaan en aanvaard te hebben bang te zijn dat ik de rest van mijn leven de vitamines en supplementen moet blijven slikken.

Als ik zie dat ik me zorgen maak over de kosten van de vitamines en supplementen of over de hoeveelheid/soort vit/suppl. dan stop ik en adem. Ik realiseer me dat ik tot nu alles met hulp heb kunnen financieren. Ik ga met mezelf de verbintenis aan door te gaan met het bestaande regime en als er verandering moet komen te vertrouwen dat oplossingen gevonden kunnen worden.